Drotsky’s Caves
Toen we Zuid-Afrika verlieten hebben we ons Carnet niet gestempeld en bij de grensovergang tussen Namibië en Botswana bij Dobe ook weer niet. Wat kan daar nou ooit verkeerd gaan… Voor nu was het heel makkelijk de grens passeren. Na de grens was ons doel van de dag de Drotsky’s Caves.
Conservation area?
Na een tijdje rijden over een pittige zandweg kwamen we in het plaatsje XaXa aan, waar we werden tegen gehouden. Een man legde uit dat dit een conservation area was waar je per persoon 100 pula zou moeten betalen om er door heen te mogen rijden. Wij waren erg verbaasd, want we hadden er niets over gelezen en we waren onderweg geen bord tegengekomen. We konden meerijden naar zijn kantoor. Daar kregen we het gevoel dat iets niet klopte. Er was geen prijslijst, folder, en we konden alleen maar een paar rekeningen van periode 2008 tot 2011 zien.
Het hek achter George was ondertussen dicht gedaan door de man en we zaten in een vervelende situatie. De man bleef bij zijn verhaal dat dit een conservation area was en dus haalde hij een politieagent er bij. Dit gaf ons het vertrouwen dat er wel iets van het verhaal klopte. De agent bevestigde dat het een conservation area was, en dat je 50 pula per persoon moest betalen. De situatie werd nu wel vervelend omdat wij vertelde dat de meneer 100 pula per persoon vroeg en geen administratie van het laatste jaar kon laten zien. Na een tijd een discussie te voeren kwamen ook de dorpsoudsten er bij staan. Odette was ondertussen in George gaan zitten, maar vond het wat lang duren. Het hielp niet mee met de situatie dat Odette vanuit de auto luidkeels verkondigde dat de man corrupt was.
Wij besloten dat we de 50 pula per persoon wilden betalen in plaats van omrijden, echter de man was nu zo boos dat hij ons geld niet meer wilde accepteren. Na veel wikken en wegen hebben we een tas met kleren voor de locals aangeboden. Deze heeft hij na veel gepraat met ons, de agent en de dorpsoudsten aangenomen. Moe en met een vervelend gevoel over deze aanvaring hebben we wild gekampeerd bij de Drotsky’s Caves.
Drotsky’s Caves
De volgende dag zijn we na het ontbijt de grot gaan verkennen. Deze grot bezoek je op jezelf met je eigen lamp en een kaartje uit de gids. Toch weer wat anders dan de georganiseerde tours in Europa. Allebei vonden we het wel een beetje spannend. Voordat je het weet heeft een hyena of ander dier besloten uit te rusten in de grot. Als eerste moesten we een stuk naar beneden klauteren, waarbij we een uil uit zijn slaap hebben gehaald. Gelukkig zijn we geen andere dieren tegengekomen op spinnen etc. na.
De tweede zaal was erg mooi, niets voor niets werd het de fairytail zaal genoemd. Er hingen hele lange, brede stalactieten waar je tussendoor liep. Het was inderdaad sprookjesachtig. In de 3e zaal moest je een heel steil stuk naar beneden. Dit lukte vrijwel niet en daarom besloten we terug te lopen. We vonden het allebei ook heel raar om zo alleen rond te lopen in een grot. Op de terugweg hebben we nog een paar grote pennen van een stekelvarken meegenomen.
Maun
Na de grot zijn we naar Maun gereden over een verschrikkelijke zandweg. Het zand was erg diep en het rijden was daardoor pittig. We zijn zelfs gedeeltelijk de bocht uitgevlogen en we schoten ineens door naar de andere weghelft, oeps! De slipcursus die we voor ons vertrek hebben gevolgd heeft zeker hier geholpen om George op de weg te houden.
Eenmaal in Maun aangekomen zijn we boodschappen gaan doen. Toen we verder wilden rijden startte George niet meer. Daar kwam onze slogan: ‘een los contactje’ weer om de hoek kijken. Dit keer was het de startmotor, gelukkig was dit met een ferme tik met een hamer verholpen. De dagen hierna hebben we geluierd, voorraden ingeslagen en onderhoud aan George. We hebben de rubbers gevonden die we in het Kaokoveld verloren waren en een tijdelijk gerepareerd hadden in Opuwo. Jesse heeft deze vervangen in een garage en de startmotor gerepareerd.
Kubu eiland
We hebben besloten om niet naar Kubu eiland te gaan. Het is een heel erg uit de route voor ons. Dit is voor ons wel een reden om terug te komen naar Botswana!
Relevante links
- Vorig verhaal: Etosha en Bushmanland
- Volgend verhaal: Moremi – een helpende hand
– - Foto Album: Botswana 2012
– - Algemene introductie van onze 2012 wereldreis: Afrika 2012
- Onze route met meer verhalen bij de pins: Route 2012