Afrika 2012, Verhalen

Etosha en Bushmanland

Vanuit Oppi-Koppi zijn we naar de meest west ingang van Etosha gereden. Toendertijd was deze ingang alleen door tour-operators en gasten van het Dolomite camp te gebruiken, sinds 2014 is het pas open voor iedereen.

Om ervoor te zorgen dat we toch naar binnen konden hebben we van te voren naar de lodge gebeld met de vraag of we daar konden lunchen, en toen een tafelreservering gemaakt. De lodge vond het verzoek vreemd, want lunch zit normaliter in de overnachting inbegrepen. Vervolgens zijn we naar de gate gereden en aangegeven dat we een reservering hadden bij Dolomite camp. In eerste instantie mochten we niet naar binnen want we hadden geen overnachtingsreservering. Na wat soebatten en de verwijzing naar de reservering in het restaurant en daarmee voldoen aan de eis dat we ‘gast’ zijn van Dolomite camp werd er toch naar de lodge gebeld. We mochten naar binnen op de voorwaarde dat we echt gingen lunchen bij de lodge. De lunch stelde niet veel voor maar wij mochten wel door het westelijke deel van Etosha.

Bekende gezichten

Om toch in het ‘normale’ deel van Etosha te komen moesten we redelijk doorrijden. Vlak voor zonsondergang kwamen we aan in het kamp. Toevallig kwamen we bij de receptie het Nederlandse stel tegen wat we in Opuwo ontmoet hadden. ’s Avonds zijn we met zijn vieren bij de waterhole die verlicht wordt gaan zitten, waar in totaal zes neushoorns langskwamen.

De dagen daarna hebben we meerdere gamedrives gemaakt en heel veel dieren gezien. ’s Avonds kwamen we regelmatig hetzelfde Nederlandse stel tegen. Helaas voor hun moesten ze hun vakantie afbreken door privé omstandigheden. We hebben van ze vouchers voor een camping net buiten Etosha gekregen omdat ze daar zelf geen gebruik meer van konden maken. Ondertussen zijn wij ook bezig met Nederland, het gaat niet zo goed met de oma van Odette. Ze wordt opgenomen in een verpleeghuis, wat niet leuk is. Natuurlijk komt bij ons ook de vraag boven, wat gaan we doen in het geval wanneer oma komt te overlijden… Maar goed, eerst afwachten.

Door deze vouchers hebben we meerdere gamedrives kunnen maken in Etosha en zijn we ook in het oosten van het park geweest. Dit gebied wordt minder bezocht waardoor we een stuk minder dierentuin gevoel hadden dan in de rest van het park. We kwamen onderweg ontzettend veel giraffes tegen, op een plek wel 13! Ook hebben we bewijs dat giraffes op twee verschillende manieren kunnen drinken. Benen wijd of benen buigen.

Bushmanland

Na Etosha willen we redelijk snel naar Botswana omdat we het allebei wel gezien hebben in Namibië. De rit ging door Bushmanland. Net als Kaokoveld is dit afgelegen en arm. Ook het eerste stuk in Botswana is vergelijkbaar. Daarom hebben we in het laatste plaatsje Tsauchab flink inkopen gedaan. Hierna zijn we Bushmanland ingereden. De omgeving wordt hier al groener, iets waar we beiden erg blij mee zijn!

’s Middags hebben we verschillende lifters mee gehad op het dak. Een stel wat nog pijl en boog bij zich had als wapens en als laatste hadden we een groepje vrouwen waarvan twee echt wat ouder. Toch klommen deze ook bovenop het dak! We besloten ze af te zetten in hun dorp, wat voor ons maar een paar kilometer om was en hun veel tijd scheelde.

In het dorpje aangekomen liep het hele dorp uit om te komen kijken. We vragen of we bij het dorpje konden kamperen en dit kon uiteindelijk. We werden naar een kaal veldje net buiten het dorp gebracht. Prima. Tijdens de prachtige zonsondergang gedoucht en gegeten.

Nadat we hadden ontbeten, kwamen een aantal San-vrouwen bij ons langs met armbanden die ze hadden gemaakt. Deze waren van hout of van struisvogel eierschaal. Een van de armbanden gemaakt van eierschaal was erg mooi dus deze hebben we gekocht als herinnering. In plaats van geld voor het kamperen hebben we een aantal T-shirts gegeven waar de vrouwen erg blij mee waren. Er is hier helemaal niets in de buurt en de kleren zagen er nog nieuw uit in vergelijking met de kleren die ze droegen. Daarnaast hebben ze vaak geen geld om kleren te kopen.

Relevante links

Tags: , , ,