Pech op de Serengeti

Na de lunch zijn we doorgereden naar de Serengeti. Het eerste deel ging nog langs de rand van de krater met die mooie uitzichten. Vanaf de krater naar beneden naar de vlakte was de weg erg slecht. Er was veel corregation en de weg was vol haarspeldbochten. Het was zwaar rijden en helemaal niet fijn. Af en toe voelde je de achterkant van George uitbreken. Op de vlakte was het iets beter, al was er nog steeds veel corregation. We hebben dan ook veel afgewisseld met rijden, want het vraagt om veel concentratie. Toen Odette reed begon de auto ineens te trekken, kwam er heel veel rook uit de uitlaat en toen stond op 15 kilometer van de gate, midden op de vlakte, George stil en wilde niet meer rijden. Pech op de Serengeti!

Moterkap open, olie was goed, koelvloeistof goed. Misschien het brandstoffilter? Deze vervangen, maar George deed het nog steeds niet. Gelukkig stopten wat mensen en uiteindelijk bedacht dat waarschijnlijk de timingbelt kapot was. Om deze te repareren moesten we naar de garage. Twee mannen van het onderzoekscentrum wilden ons naar de gate slepen. Ondertussen hadden ze contact met de manager van de garage van de Serengeti en we zouden bij de gate verder worden gesleept door de mechanics. Bij de gate was op dat moment de migratie van wilde beesten, zebra’s en gazelles aangekomen. We zijn dus door deze kuddes gesleept, toch weer iets anders. Door miscommunicatie waren de mechanics niet bij de gate en dus hebben we bij de gate overnacht.

Gelukkig hebben we een lift gevonden die ons naar de garage wilde slepen en zo $100 sleepgeld door de mechanics kunnen besparen. Wat deze mannen ons niet hadden vertelt is dat ze haast hadden. Het gevolg was dat ze met 60-70km/uur ons over een slechte gravelweg sleepten en we wel 10 butsen en barsten in de voorruit hadden door rondvliegend gravel.

Eenmaal bij de garage is Jesse aan de slag gegaan met de mechanics en zoals bij elke garage werd Odette alleen maar warrig aangegeken. Zij is dus lekker onder een boom gaan lezen. Lang verhaal kort, de timingbelt was inderdaad stuk. Het duurde enkele uren voordat de motor open was, maar daarna was het redelijk snel klaar. Toch was het ondertussen 18.30 en dus snel naar de camping en naar bed. Niet een van de leukste dagen.

De Serengeti

De dag daarna konden we echt van de Serengeti genieten en hebben we een tijd gestaan bij een vijver vol hippo’s. Deze groep was aardig actief en erg leuk om te zien.

In de middag zijn we richting het zuidwesten gereden en hebben daar hele grote groepen zebra’s gezien. Ook kwamen we een troep leeuwen tegen die heerlijk lagen te luieren. Het mannetje had de grootste en donkerste manen die we ooit hebben gezien, schitterend! Aan het eind van de middag zijn we ‘even’ naar de gate gereden om nog een glimp van de wilde beesten te zien. ’s Avonds vonden onze Britse buren het zo leuk om hyena’s te voeren. Waarschijnlijk beseften ze niet dat door dit gedrag deze hyena’s waarschijnlijk afgeschoten moeten worden.

Het plan was om vanuit de Serengeti naar Kenia te gaan. Echter het bleek dat we hiervoor van verschillende mensen toestemming nodig moeten hebben, wat weer veel gezeur zou opleveren. En vandaag geen zin in gezeur. Ook de oostelijke uitgang hebben we niet genomen omdat dat ons een dag extra zou kosten om in Nairobi te komen. Daarom zijn we via dezelfde weg teruggegaan en hebben zo de wilde beesten goed gezien. Wat was dat gaaf! Kilometers lang zie je overal waar je kijkt en zover je kunt zien zwarte stipjes. Echt ongelooflijk!

RELEVANTE LINKS