Busanga Plains
De Liuwa Plains zijn fantastisch, en na een nacht bij de missionarispost hebben we de hoognodige boodschappen gedaan. want de versproducten zoals bananen, eieren en brood waren wel op. We willen een ‘kleine’ omweg maken via de Chinyingi bridge om vervolgens naar Noord-Kafue en speciaal de Busanga Plains te gaan. We hadden gelezen dat deze betoverend zijn.
Chinyingi suspension bridge
Na de laatste boodschappen gedaan te hebben in Lukulu zijn we verder gegaan over gravelroads richting de plaats Zambezi. Gelukkig veranderde de gravelroad al snel in asfalt en konden we doorrijden tot Chinyingi, waar een missionaris post is die een voetgangers-hangbrug heeft gebouwd. Deze brug is in de jaren 70 gebouwd en was toendertijd de 5e brug over de Zambezi. De missionaris Valeri was gemotiveerd doordat 5 mensen met een kano probeerden het ziekenhuisje bij de missionarispost te bereiken en ze zijn overleden door verdrinking in de Zambezi. Het is extra indrukwekkend als je bedenkt dat deze missionaris geen technische expertise of ervaring had.
Iets verderop langs de rivier hebben we een bushcamp gemaakt aan de rand van de Zambezi waar we opnieuw getrakteerd werden op een prachtige zonsondergang. Voor ons ook een goed moment om een bad te nemen in de rivier. Jaren later hebben we begrepen dat op dit stuk van de rivier vaak krokodillen voorkomen. Gelukkig zijn we die niet tegen gekomen.
Extra bijzonder was dat met de zonsondergang er een de man in een kano langs vaarde en op een gegeven moment begon te zingen. Prachtig om een privé concert te krijgen bij ondergaande zon. Als je het filmpje bekijkt kun je als je goed luistert de man horen zingen.
Noord-Kafue NP
Om bij de noordelijke ingang van Noord-Kafue NP te kunnen komen moesten we een heel stuk rijden. De weg was vrijwel alleen maar asfalt, dus dat schoot wel lekker op. ’s Ochtends regende het nog wat, waardoor het ook wat koeler dan gewoonlijk was. Perfect voor een dagje auto. ’s Avonds hebben we een paar kilometer voor de ingang een bushcamp gemaakt.
We stonden aan de rand van een weids veld. Het begon in de verte te onweren, en we zagen het langzaam over het veld dichterbij komen. Op een gegeven moment begon het te plenzen en hebben we een simpel potje gekookt al schuilend onder de tent. Voordat we naar bed gingen was het weer droog en vlogen er honderden vuurvliegjes om ons heen. We stonden allebei met een grote grijns te kijken. Wat een magisch gezicht!
We zijn ’s ochtends vroeg het park ingereden. Omdat, het park aan het sluiten was voor het regenseizoen, waren er geen registratieboeken en permits meer bij de gate. Daarom hebben we een handgeschreven permit meegekregen met het verzoek om in het park bij een lodge te betalen. Ook bleken er geen campings in het park te zijn, maar konden we waarschijnlijk wel staan bij TreeTops. Dit is een plek waar normaal lokale scholen voor een week komen om les over de natuur te krijgen. Onderweg naar TreeTops kwamen allemaal Tseetsee-vliegen in de auto (een nadeel van geen airco) en zijn we helemaal lek geprikt. De steken doen heel veel pijn, gelukkig is in dat gebied geen slaapziekte.
Busanga Plains
We mochten overnachten bij TreeTops, maar we zijn eerst doorgereden naar de Busanga Plains aangezien daar geen Tseetsee-vliegen zijn. Door het hoge gras reden we richting een lodge, toen we een lichte glooiing in het gras zagen. We dachten een kleine oneffenheid en reden door. Ik schat in dat we tussen de 30 en 50 km/uur reden. De lichte glooiing bleek een forse greppel te zijn, gras groeit hoger in een greppel om toch zonlicht te krijgen. Het resultaat was dat we gelanceerd werden en vol op het linker voorwiel terechtkwamen.
Geschrokken zijn we gestopt en geprobeerd de schade te bekijken, maar door het hoge gras zagen we niks. We zijn heel voorzichtig doorgereden naar de lodge om daar de schade beter te kijken. Er was een stukje van de springveer van linksvoor afgebroken, maar gelukkig was dat direct bij de veerschotel waardoor we zonder problemen door konden rijden.
Eenmaal aangekomen bij de lodge bleek het dat ze de hele lodge aan het inpakken waren vanwege het aankomende regenseizoen. Nadat we een tijdje met het managers stel hadden gesproken mochten we ook op hun terrein staan voor de nacht. Aan het eind van de middag zijn we nog een rondje gaan rijden over de plains. We hadden een gigantisch spektakel van storm en onweer aan alle kanten om ons heen. Echt heel bijzonder! De BBC vond dat ook en die was hier aan het filmen.
Op een gegeven moment kwam een ranger langs en al pratende wilde hij ons permit zien. Wij lieten ons briefje zien en het bleek dat het totaal niet kon op deze manier. Hij ging wel even met zijn meerdere praten. Na veel gepraat was het allemaal geen probleem, mits we de volgende dag bij de lodge gingen betalen. Deze was ondertussen ook ingelicht. ’s Avonds hebben we gezellig met een van de managers zitten kletsen en daarna op het parkeerterrein gratis onze tent ingegaan, in plaats van $700 per persoon te betalen.
Zonsopgang op de Busanga Plains
Op aanraden van de manager zijn we erg vroeg opgestaan om de zonsopgang te bekijken. Deze was echt magisch mooi. In het begin zagen we alleen maar mist dat steeds een andere kleur roze kreeg. We hoorden de vogels kwetteren en op een afstandje de nijlpaarden knorren. Na een tijdje kwam de zon boven de mist uit en werd weerkaatst in de mist. De wereld werd nog rozer. Ondertussen werd de mist steeds minder dicht en zag je de silhouetten van de vele puku’s en lechwe’s. het was echt fantastisch! Hieronder een filmpje om je een idee te geven.
Relevante links
- Vorig verhaal: De Liuwa Plains
- Volgend verhaal: Reizen is vermoeiend!
– - Foto Album: Zambia 2012
– - Algemene introductie van onze 2012 wereldreis: Afrika 2012
- Onze route met meer verhalen bij de pins: Route 2012