Afrika 2012, Verhalen

Marsabit – Ons hotel California?

Na weer een dag in de garage rijdt George weer! Behalve de gebroken pushrod, waren de andere 3 allemaal verbogen en ook een injector bleek kapot te zijn. Ook kwamen we aan het eind van de dag erachter dat ook de rubbers van de vooras kapot waren, net als in Namibië. De veer linksvoor kapot was, wellicht door die klap op de Busanga Plains? En de rubbers van de schokdemper waren kapot net als in Tanzania. Dat betekent een dag extra onderhoud aan George, om moedeloos van te worden. Maar goed, dit moet gewoon vervangen worden, want anders kunnen we echt niet rijden. Of we nu naar Ethiopië of Nairobi rijden.

Wanneer het in Kenia gemakkelijker geweest zou zijn om de auto te verkopen hadden we dat gedaan en het vliegtuig gepakt. Maar helaas, zo eenvoudig is het niet. Uiteindelijk hebben we besloten om door te rijden naar Ethiopië. Daar gaan we kijken hoe de auto er dan aan toe is. Afhankelijk daarvan verkopen we de auto of rijden we door.

Helaas hield George 50km na Marsabit er weer mee op. Beiden waren weer nogal laconiek onder en nu wisten we echt zeker dat we niet verder wilden. We vertrouwen de auto nu echt niet meer. Waarschijnlijk kan het wel gemaakt worden, maar voor ons is het klaar.

Een langskomende vrachtwagen heeft ons naar Marsabit terug gesleept. De sleepkabel was in eerste instantie niet goed bevestigd. Het bevestigingspunt brak na 10km met geweld af en schoot recht op de George af. Gelukkig ketste dit forse stuk metaal af op de rolkooi. Als het iets anders was gegaan was het door de voorruit gegaan, met alle gevolgen van dien.

Hotel California

De nieuwe uitdaging van deze reis; de auto verkopen. In Marsabit zijn we door Henry opgehaald en dit gaf ons de gelegenheid om aan te geven dat George te koop kwam. Binnen no time waren er al 2 geïnteresseerden. Dat geeft toch hoop! Na een paar dagen praten, onderhandelen en zeer creatief zijn is het ons gelukt. Hoe, is een verhaal apart. Vraag het ons gerust eens persoonlijk…

Al met al zijn we ruim 2 weken in Marsabit geweest en hebben we een inkijkje gekregen in de samenleving. Al voelt het ondertussen wel dat aan alsof Marsabit ons Hotel California is geworden. We zijn bij de priester uitgenodigd voor de lunch. Dit was een Italiaan die al vele jaren als missionaris het geloof verspreidde in de regio. Ook hebben we geluncht bij Mister Aku en uiteindelijk hebben we de laatste nacht in Marsabit ook bij Mister Aku geslapen.

In de twee weken dat we in Marsabit verbleven is de veiligheidssituatie volkomen omgeslagen. Op weg naar Marsabit konden we een bushcamp te maken, maar na 2 weken was de situatie anders. Doordat er voorverkiezingen waren in Kenia werd het leger uit het gebied gehaald om ondersteuning te bieden in de grote steden. Daardoor namen de bandieten de weg over en werden vrachtwagens overvallen. Zo kwam een vrachtwagen Marsabit binnen die beschoten was. De chauffeur had een kogel in zijn schouder en tijdens het rijden heeft zijn bijrijder het stuur overgenomen om te ontsnappen. Toen werd door de lokale autoriteiten besloten om dat het alleen nog toegestaan was om met gewapende escorte over de weg te gaan.

We hadden een auto met chauffeur geregeld naar Nairobi en zijn in konvooi met een auto van het Rode Kruis over deze weg gegaan. We zijn vaak het rode kruis in Afrika tegen gekomen, maar dit was de eerste keer dat ze een vlag van 1×1 meter hadden die 4 meter boven hun auto uit stak. Omdat wij zwaarder beladen waren, konden we minder hard en raakten we de auto van het rode kruis op sommige stukken kwijt. Ruim twee uur lang vlogen we over die hele slechte weg en de chauffeur had zijn hoofd bijna door zijn stuur heen gestoken zo geconcentreerd was hij. Niet een ontspannen ritje. Na die twee uur zijn we overgestapt op een lokale bus en nog ruim een halve dag bezig geweest om terug in Nairobi te komen.

Baby olifantjes en giraffen

Eenmaal terug in Nairobi hebben we tickets terug naar Nederland geregeld en hebben we wat zaken met ons Carnet geregeld. Om de reis toch leuk af te sluiten zijn we naar de elephant orphanage en het giraffe centre gegaan. Bij het giraffe centre kun je van heel dicht bij de Rothschild giraffe te zien. Deze ondersoort is zeer ernstig bedreigd.

Met enige regelmaat worden baby olifantjes gevonden die hun moeder zijn verloren. Deze olifantjes worden op meerdere plekken opgevangen, gevoed, met het uiteindelijke doel ze weer in de natuur uit te zetten. In Nairobi kun je tijdens de lunch op bezoek en zien hoe de olifantjes een fles krijgen. Met een beetje geluk kun je ook met ze knuffelen. Het is fantastisch om hier naar toe te gaan en deze prachtige dieren van dichtbij te zien. Odette werd helemaal jaloers op de wimpers van deze olifantjes.

Einde

En daarmee kwam onze reis na 5 maanden ten einde. Met een gemengd gevoel zijn we terug naar Nederland gegaan. We staan achter het besluit om te stoppen met de reis en weten dat het onverantwoord was geweest om door te gaan, maar toch geeft het een onafgemaakt gevoel. Graag hadden we het anders gezien.

RELEVANTE LINKS

Tags: , , , , , ,